<div style='background-color: none transparent;'></div>

Friday, May 24, 2013

တစ္ပြဲစား (ဇာတ္သိမ္း)


ဒီလုိနဲ ့ငါတုိ ့ေတာေၾကာင္ကုိ အမဲဖ်က္ၾကတယ္ဆုိပါေတာ ့။ ျပီးေတာ ့ကုိေရႊသုိက္က ငါ့ကုိ လင့္မွာထားခဲ ့ျပီး သူ ေတာထဲ၀င္သြားတယ္။ ျပန္လာေတာ ့… သူညက ပစ္လုိက္တဲ ့ဆတ္ေသၾကီးကုိ ထမ္းလာတယ္ကြ။ ငါလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး အံ ့ၾသသင့္သြားတယ္။ ေသနတ္သံလည္း မၾကား၊ ဘာလည္း မၾကားနဲ ့ဒီဆတ္ေသကုိ ထမ္းလာတယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲဒါနဲ ့… “ကုိေရႊသုိက္ အဲဒီဆတ္ေသဟာ မေန ့က ပစ္လုိက္တာမလား? ဘယ္လုိျပန္ရလာတာလဲ? တကယ္ ရွင္သြားတာလား? အဲဒီေနရာမွာပဲ ေသေနေသးတာလား?” ဆုိျပီး ေမးခြန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေမးဖစ္လုိက္တယ္။
ကုိေရႊသုိက္ ဘယ္လုိ ျပန္ေျဖသလဲဆုိေတာ ့တုံးတိတိပဲေနာ္။
“ရွင္သြားတယ္။ ဒါေပ ့မယ္ ဒီေတာ ဒီေတာင္ဟာ ငါပုိင္နက္ျဖစ္သြားျပီ။ ငါလာရင္ သူတုိ ့မေပးလုိ ့မရေတာ ့ဖူးေလ ဘသန္းရဲ ့။ ဒါေပ ့မယ္ ငါမင္းကုိ တစ္ခုေတာ ့ေျပာထားမယ္။ ဒီကိစၥကုိ ဘယ္မွ မေပါက္ၾကားပါေစနဲ ့။ ေပါက္ၾကားရင္ မင္းကုိ ငါလာသတ္မယ္။ မဟုတ္ရင္ မင္းငါ့ကုိ အရင္လာသတ္။ ၾကားလား ဘသန္း” ဆုိျပီး ေျပာသြားတယ္။

အဲဒီကတည္းက ကုိေရႊသုိက္တစ္ေယာက္ ေနာက္တစ္ခါ ေတာထဲ ေတာင္ထဲသြားတုိင္း ငါ့ကုိ မေခၚေတာ ့ဖူး။ သုိ ့ေပ ့မယ္ သူသြားတုိင္းလည္း …. ေတာေကာင္၊ သားေကာင္ ရလာခဲ ့တာခ်ည္းပဲ။ မရတဲ ့ေနဆုိတာကုိ မရွိခဲ ့ပါဖူးကြာ။ ငါကေတာ ့ကုိယ္ ့ဆရာအရင္းေပမုိ ့သူနဲ ့ပဲ လုိက္ခ်င္တာပ။ သုိ ့ေပ ့မယ္သူက အဲဒီကိစၥျဖစ္ျပီးကတည္းက ငါ့ကုိ တစ္ေရွာင္ေရွာင္လုပ္သြားတယ္။ ေနာက္ဆုံး အဆက္ျဖတ္သြားတယ္ ဆုိပါေတာ ့ကြာ။ ငါလည္း ေနာက္ပုိင္း သူနဲ ့အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းကုိေတာင္ ငဇူး ေမးေနလုိ ့…. ဒါ ပထမဦးဆုံး ျပန္ေျပာလုိက္တာ။
“၀ူး…. ေမာလုိက္တာကြာ”….. ဦးဘသန္းတစ္ေယာက္ အရက္တစ္ခြက္ကုိ ထပ္ငွဲ ့ေသာက္လုိက္တယ္။

ဦးဘသန္းရဲ ့စကားအဆုံးမွာ အေနာ္တုိ ့အားလုံး… အေတြးကုိယ္စီနဲ ့… ျငိမ္သက္သြားၾကတယ္။ ကုိေရႊသုိက္နဲ ့လည္း ျပန္မဆုံျဖစ္ေတာ ့ဖူးလုိ ့သူက ေျပာလုိက္ေတာ ့… ေျပာစရာ စကားကလည္း ျပတ္သြားတယ္။ သုိ ့ေပ ့မယ္ အေနာ္က ထပ္ေမးမိတယ္။
“ဦးဘသန္း မရွင္းလုိ ့ေနာ္။ ဒီလုိဗ်ာ။ အဲဒီေဆာ္ၾကီးကုိ ဦးေရႊသုိက္က သတ္လုိက္တယ္။ ဒီေတာ ့… သူက တစ္ပြဲစားျဖစ္သြားေရာလား? အဲဒီလုိေျပာတာလား? ဟုိအသတ္ခံလိုက္၇တဲ ့ေဆာ္ၾကီးက ဘာမုိ ့လဲ၊ အဲဒါ မရွင္းလုိ ့ပါ” ဆုိေတာ ့…။

သူက …
“ဒီလုိကြ၊ ငဇဴးရ။ ေတာထဲ၊ ေတာင္ထဲမွာက အမွန္တကယ္ အပုိင္စားေတြ ရွိၾကတယ္။ ဒီေတာကုိ ေစာင့္ေ၇ွာက္တဲ ့နတ္သေဘာမ်ိဳးေပါ့။ အဲဒီလုိနတ္ေတြကလည္း တစ္ခါတစ္ရံေတာထဲ ေတာင္ထဲကုိ လာျပီး မုဆုိးလုပ္ေနတဲ ့သူေတြ၊ လမ္းမွားလာတဲ ့သူေတြကုိ ဖမ္းစားတတ္တယ္။ ခုန ကုိေရႊသုိက္ဆီက ဟုိေတာင္ေစာင့္မက ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာေတာင္းတယ္ဆုိတာ… အေကာင္းေတာင္းတာမဟုတ္ဖူး။ သူတုိ ့က လူရဲ ့စိတ္ကုိ ဖမ္းစားလုိက္တာ။ မင့္ဆီက ကြမ္းရာကုိ မင္းေပးလုိက္တယ္။ သုိ ့ေပ ့မယ္ ေပးတဲ ့အခါမွာ စိတ္ပါလုိ ့ေပးတာ၊ ဘယ္သူကမွ စိတ္မပါပဲ မေပးဖူး။ ဟုတ္တယ္မလား။ ဒီေတာ ့… မင္းတုိ ့ရဲ ့စိတ္ကုိ သူက ဖမ္းစားသြားနုိင္ျပီ။ မင္းက ခြင့္ျပဳလုိက္တာကုိး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ ့က ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာေတာင္းတာ။ ဒါ အလြယ္ဆုံးနည္းကုိး။ ဒါကုိ ကုိေရႊသုိက္ကလည္း မုဆုိးသက္ရင့္ေနတာက တစ္ေၾကာင္း။ ျပီးေတာ ့… အေျခအေနကုိ ရိပ္မိတာက တစ္ေၾကာင္း။ ဒါေၾကာင့္ အလုံးစုံးကုိ ျခဳံငုံသုံးသပ္ျပီး အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားနုိင္တာ။ သုိ ့ေပ ့မယ္…. မေပ်ာ္နဲ ့။ အဲဒီ ေတာေစာင့္မကုိ သတ္ျပီးျပီးဆုိရင္ျဖင့္ ေတာေစာင့္ေနရာလြတ္သြားပါေယာလား။ ဒီေတာ ့… အဲဒီေနရာမွာ သတ္ခဲ ့တဲ ့လူက ျပန္ေစာင့္ရတယ္ေမာင္။ မယုံမရွိနဲ ့။ တစ္ပြဲစားဆုိတာ ဒီလုိပဲ။ လူဘ၀မွာေတာ ့… စားေပါ့။ အသားကုန္။ ဒီေတာထဲက ရတဲ ့ပစၥည္း ရသေလာက္ယူေပေတာ ့။ ေသရင္ ျပန္ေစာင့္ရမဲ ့အတူတူ မထူးပါဘူး။ မေသခင္ ရိကၡာေပးျပီး ရာထူးေပးျပီး အလုပ္ခန္ ့တဲ ့သေဘာပါကြာ…… ဟား….ဟား…..ဟားး….ဟား……” ဆုိျပီး ေျပာခ်ျပီး ရယ္ခ်လုိက္တဲ ့သူ ့အသံဟာေလ။ အေနာ္တုိ ့ျဖင့္ နွလုံးေသြးရပ္တန္ ့သြားမလားေတာင္ … ထင္ရပါတယ္ဗ်ာ။  တိတ္ဆိတ္ေနတဲ ့ည ကြပ္ပ်စ္၀ုိင္းတစ္ခုလုံး သူ ့အသံက ဟိန္းထြက္သြားတာ။
အဲဒီေန ့ည စကား၀ုိင္းကေတာ ့…. သူ ့ရီသံပီးေနာက္ ဘာမွ ထပ္မလာနုိင္ေတာ ့ပါဘူး။ လူေတြအားလုံးက တိတ္ဆိတ္လုိ ့… အေတြးကုိယ္စီနဲ ့… အရက္ခ်ည္း ဖိေသာက္ေနရပါေၾကာင္း……။ ။

ျပီး၏….။


by facebook page

0 comments:

Post a Comment

နည္းပညာနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီး သိလိုသည္မ်ားကို ေမးခဲ့နိုင္ပါတယ္...နည္းပညာတိုင္းက ကၽြန္ေတာ္ ေရးထားတာ မဟုတ္ေပမယ့္..ကၽြန္ေတာ္ သိသေလာက္ကို ေျဖေပးမွာပါ..သတင္းပို႕စ္ေတြနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးလည္း..ၾကိဳက္သလို ေ၀ဖန္နုိင္ပါတယ္...