ညာခံေနရတဲ့ေန႔ေတြကိုပဲ" ည"ေတြကၾကည့့္ၿပီးရယ္ေနတယ္#
"ည"ေတြကုန္လြန္သြားျပန္လဲ
"ည"ေတြကိုျပန္ျပန္စာေလာင္ေနၾကရတာ...အိပ္မက္ပဲ
"ည"ေတြဟာ အသက္႐ွင္ေနတယ္
"ည"ေတြထဲ ဘဝေတြက ေသေနဆဲ
"ည"ေတြလို ငွက္မ်ိဳးေစ့မ်ားနဲ႔ပ်ံသန္းေနတဲ့ရမၼက္ေတ္ြသာေပ်ာ္လို႔
"ည "ေတြသာ မီးသၿဂိဳလ္စက္ထဲဝင္လို႔/ထြက္လို႔
"ည"ေတြက တေစၦ ေတြလို အေဖာ္မဲ့
"ည"ေတြထဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းသံေတ္ြျပန္႔လြင့္
"ည"ဟာ ကာေညးဝက္စ္ရဲ႕ေဖးမတ္သီခ်င္းသစ္တပုဒ္လိုအဝတ္မဲ့
"ည"ဟာ...ဟင္နရီဖို႔စ္ရဲ႕ေမာ္ေတာ္ကားကိုစီးေနတုန္း
"ည"ေတြထဲ ေမာ္ေတာ္ကားေတြက...႐ွားလာ
"ည"ေတြဟာ...ေမာ္ဒန္က်က် ေခတ္သစ္ကို႐ွာလို႔
"ည"ေတြဟာ....အယ္ပီက်က်....တည္းခိုခန္းကိုတည္းလို႔
"ည"ေတြဟာ...နီယြန္နဲ႔ လိုက္ရစ္ကိုေဖ်ာ္ေသာက္ေနၾက
"ည"ေတြကို လမ္းေတြကထမ္းထားရ
"ည"ေတြကို ဖန္အိမ္မွာ သိမ္းထားၾက
"ည"ေတြကို စာေပေဟာေျပာပြဲေတြမွာျမင္ေနရ
"ည"ေတြဟာ...အဝတ္စား...အခါခါလဲဝတ္လို႔
"ည"ေတြဟာ ခရမ္းေရာင္လို႔ျပင္သစ္ရဲ႕ဂ်ဴလိုင္လကေျပာေနရ
"ည"ေတြဟာ လာဗန္ဒါ ပန္းခင္းႀကီးလို ခနတာေလးမဟုတ္
"ည"ေတြဟာ အရပ္႐ွည္ေနတဲ့ အရပ္မ်က္ႏွာမ်ားမွာက်ည္ေဖာက္ေနၾက
"ည"ေတြဟာ စမ္းသပ္ခန္းထဲမွာ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ေငြ႕ေတြကို႐ွဴေနရ
"ည"ေတြက အနီးကပ္...အနီးကပ္...ရန္မူအားေတြေကာင္းခဲ့ၾက
မၿပီးေသးတဲ့..ဇာတ္လမ္းတြဲေတြလို
ညေတြထဲမွာ ညေတြပဲ ရယ္ေနၾက
"ည"ေတြဟာ ညေတြလိုဆိုးခဲ့ၾကရင္း
ညေတြထဲက ငါးေလာင္းၿပိဳင္ေတြပဲျမင္ခဲ့ရ
အဲ့တာ...ညေတြထဲက...ေဒၚခင္ဝင္းေတြပဲ
အဲ့တာ.. .ညေတြရဲ႕လက္ေဆာင္ပဲ
ၿပီးေနာက္ ၿပီးေနာက္
"ည"ေတြက ေျသာ္လို႔
ေအာ္
ေနတဲ့ ဖားကေလးကေငးလို႔
အၿပီးသတ္မႏိုင္တဲ့လြန္ဆြဲျခင္းေတြကေျပးလို႔
ဒီလိုနဲ႔
ေန႔ေတြကိုပဲ ေရတြက္ၾကည့္ဖို႔ဆိုၿပီး
ၿမိဳ႕တံခါးႀကီးကို ဂ်လက္ျဖဳတ္လိုက္တဲ့အခါ
ဖေယာင္းတိုင္ကို ခ်စ္တဲ့ နာဇီေတြလိုမ်ိဳး
စာသင္ခန္းနဲ႔/ဘုရားရင္ျပင္ေပၚမက
ညေတြကို လူညေတြက တယုတယထမ္းသြားေနတုန္းပဲဆိုတာ။
"ည"ေတြကိုျပန္ျပန္စာေလာင္ေနၾကရတာ...အိပ္မက္ပဲ
"ည"ေတြဟာ အသက္႐ွင္ေနတယ္
"ည"ေတြထဲ ဘဝေတြက ေသေနဆဲ
"ည"ေတြလို ငွက္မ်ိဳးေစ့မ်ားနဲ႔ပ်ံသန္းေနတဲ့ရမၼက္ေတ္ြသာေပ်ာ္လို႔
"ည "ေတြသာ မီးသၿဂိဳလ္စက္ထဲဝင္လို႔/ထြက္လို႔
"ည"ေတြက တေစၦ ေတြလို အေဖာ္မဲ့
"ည"ေတြထဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုေတာင္းသံေတ္ြျပန္႔လြင့္
"ည"ဟာ ကာေညးဝက္စ္ရဲ႕ေဖးမတ္သီခ်င္းသစ္တပုဒ္လိုအဝတ္မဲ့
"ည"ဟာ...ဟင္နရီဖို႔စ္ရဲ႕ေမာ္ေတာ္ကားကိုစီးေနတုန္း
"ည"ေတြထဲ ေမာ္ေတာ္ကားေတြက...႐ွားလာ
"ည"ေတြဟာ...ေမာ္ဒန္က်က် ေခတ္သစ္ကို႐ွာလို႔
"ည"ေတြဟာ....အယ္ပီက်က်....တည္းခိုခန္းကိုတည္းလို႔
"ည"ေတြဟာ...နီယြန္နဲ႔ လိုက္ရစ္ကိုေဖ်ာ္ေသာက္ေနၾက
"ည"ေတြကို လမ္းေတြကထမ္းထားရ
"ည"ေတြကို ဖန္အိမ္မွာ သိမ္းထားၾက
"ည"ေတြကို စာေပေဟာေျပာပြဲေတြမွာျမင္ေနရ
"ည"ေတြဟာ...အဝတ္စား...အခါခါလဲဝတ္လို႔
"ည"ေတြဟာ ခရမ္းေရာင္လို႔ျပင္သစ္ရဲ႕ဂ်ဴလိုင္လကေျပာေနရ
"ည"ေတြဟာ လာဗန္ဒါ ပန္းခင္းႀကီးလို ခနတာေလးမဟုတ္
"ည"ေတြဟာ အရပ္႐ွည္ေနတဲ့ အရပ္မ်က္ႏွာမ်ားမွာက်ည္ေဖာက္ေနၾက
"ည"ေတြဟာ စမ္းသပ္ခန္းထဲမွာ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ေငြ႕ေတြကို႐ွဴေနရ
"ည"ေတြက အနီးကပ္...အနီးကပ္...ရန္မူအားေတြေကာင္းခဲ့ၾက
မၿပီးေသးတဲ့..ဇာတ္လမ္းတြဲေတြလို
ညေတြထဲမွာ ညေတြပဲ ရယ္ေနၾက
"ည"ေတြဟာ ညေတြလိုဆိုးခဲ့ၾကရင္း
ညေတြထဲက ငါးေလာင္းၿပိဳင္ေတြပဲျမင္ခဲ့ရ
အဲ့တာ...ညေတြထဲက...ေဒၚခင္ဝင္းေတြပဲ
အဲ့တာ.. .ညေတြရဲ႕လက္ေဆာင္ပဲ
ၿပီးေနာက္ ၿပီးေနာက္
"ည"ေတြက ေျသာ္လို႔
ေအာ္
ေနတဲ့ ဖားကေလးကေငးလို႔
အၿပီးသတ္မႏိုင္တဲ့လြန္ဆြဲျခင္းေတြကေျပးလို႔
ဒီလိုနဲ႔
ေန႔ေတြကိုပဲ ေရတြက္ၾကည့္ဖို႔ဆိုၿပီး
ၿမိဳ႕တံခါးႀကီးကို ဂ်လက္ျဖဳတ္လိုက္တဲ့အခါ
ဖေယာင္းတိုင္ကို ခ်စ္တဲ့ နာဇီေတြလိုမ်ိဳး
စာသင္ခန္းနဲ႔/ဘုရားရင္ျပင္ေပၚမက
ညေတြကို လူညေတြက တယုတယထမ္းသြားေနတုန္းပဲဆိုတာ။
ေနဝန္းခန္႔
by ကဗ်ာနန္းေတာ္
